Szpinak Malabarski to tropikalne pnącze, pochodzące prawdopodobnie z Wybrzeża Malabarskiego w Indiach, lub Indonezji. Występuje ono w dwóch formach, zielonej i o bardzo ozdobnych bordowo-czerwonych pędach i unerwieniach na liściach. Szpinak Malabarski jest dosyć popularnym warzywem w wielu tropikalnych krajach Azji, Afryki i Ameryki Południowej.

Inne polskie nazwy tej rośliny to: Miłowój Biały, Bazela Biała, Jagodnik Biały i Wyćwiklin Biały.

Szpinak ten jest wieloletnim pnączem lubiącym warunki tropikalne, jednak w naszym klimacie może być z powodzeniem uprawiany jako warzywo jednoroczne lub wieloletnia doniczkowa roślina domowa. Potrafi piąć się lub płożyć na szerokość do 10m, a jej tempo wzrostu jest bardzo szybkie przy wysokich temperaturach. Pomimo swojej pnącej natury, jej młode pędy nie są bardzo giętkie i z czasem twardnieją, co umożliwia hodowlę tej rośliny w formie małego krzewu. Szpinak Malabarski uwielbia wysokie temperatury i może dostać uszkodzeń już przy temperaturach poniżej 5’C, temperatura poniżej 0′ C zabija ją momentalnie. Lubi silne słońce jednak posadzona w półcieniu będzie rosła szybciej a jej liście będą bardziej soczyste. Najlepiej rośnie na żyznych, zakwaszonych glebach ale toleruje nawet słabe, piaszczyste podłoże. Pnącze to łatwo rozmnaża się z sadzonek lub nasion, które dla szybszego wschodzenia zaleca się namoczyć w wodzie przez 24 godziny przed wysiewem. Liście i młode pędy mogą być zbierane w dowolnym okresie wzrostu jak tylko roślina nabierze siły i rozmiarów

Zastosowanie:
Liście i młode pędy Szpinaku Malabarskiego są bardzo soczyste, chrupiące, o śluzowatym miąższu. Mogą być dodawane na surowo do kanapek i sałatek, jednak najczęściej blanszuje się je, gotuje lub podsmaża. Mogą być używane do zup i gulaszy jako środek zagęszczający. Czerwony sok z owoców Szpinaku Malabarskiego używany jest niekiedy jako barwnik spożywczy, w Chinach sprzedawany jest w formie sproszkowanej, używa się go również jako barwnik i tusz.

Właściwości odżywcze szpinaku malabarskiego:
Liście szpinaku malabarskiego zawierają śluz bogaty w cenne dla zdrowia substancje – betalainy (barwniki), saponiny, taniny, flawonoidy, terpenoidy, sterole, aminokwasy, karotenoidy, a także witaminy A, B1, B2, B9, K, E i C, niacynę, żelazo, potas, mangan, miedź, magnez, cynk i wapń. Spożywanie liści działa moczopędnie, tonizująco, lekko przeczyszczająco, a także przeciwbakteryjnie i przeciwgrzybicznie.